चाफा.....
पंढरपूर लाईव्ह- :
-श्याम सावजी ........पंढरपूर
" चाफा बोलेना...चाफा चालेना ..चाफा खंत करी काही केल्या फुलेना . " अशी बालकवींची एक कविता आहे .पूर्वी शालेय अभ्यास क्रमात ती आम्हाला होती .लता मंगेशकरांनी आपल्या मधुर आवाजात तिला गाऊन अजरामर करून टाकले . बालकवींचा चाफा का बोलत किंवा फुलत न्हवता हे बाल कविंनाच माहित . कदाचित तो त्यांची मानसिकता प्रकट करत असावा . पण आमच्या वाड्यातला चाफा मात्र चांगला बोलका आणि भरगच्च फुलणारा आहे .दिवस रात्र याच्या फुलांचा सडा आमच्या वाड्याच्या अंगणात पडत असतो .सगळे अंगण पांढर्या फुलांनी भरून गेलेले असते .हि फुलं पायाखाली येऊ नयेत म्हणून मी वेळ मिळेल तेंव्हा गोळा करून बाजूला ठेवत असतो मात्र याच्या फुलांचा वर्षाव दिवसभर सुरूच असतो..मला तर तो आनंदाचा वर्षाव वाटतो. घराला विस्तीर्ण अंगण असावे आणि त्या अंगणात एखादे तरी डेरेदार झाड असावे हे माझे जुने स्वप्न . ते आमच्या या वाड्यात पूर्ण होते .
सकाळी कोवळ्या उन्हात आणि रात्री चांदण्याच्या
प्रकाशात या चाफ्याची पांढरी फुले अगदी उठून दिसतात .खास करून रात्री
चंद्र प्रकाशात यांचे सौंदर्य उजळून निघते . दिवस भर पक्षांचा याच्यावर
वावर असतो . मध्य रात्री कधी जाग आली आणि अंगणात बघितले कि हा एखाद्या
पहारे-यासारखा उभा दिसतो " मी जागा आहे काळजी करू नकोस " असेच जणू हा सांगत
असतो . तशी आमच्या वाड्यात अशी जुनी विस्तीर्ण आणखी २ झाडे होती मात्र
डागडुजी करताना त्यांना काढावे लागले .
आता आमच्या या जुन्या पुराण्या
१५० वर्षांपूर्वीच्या वाड्याचे नुतनीकरण करायचे नियोजन सुरु आहे सगळे
जुनेपण जाणार .पण मी आणि माझी बायको मात्र या चाफ्याला कसे वाचवता येयील
या विचारात आहोत .